U mężczyzny istnieje podobny, jak u kobiety mechanizm regulacji poziomu hormonów, polegający na sprzężeniu zwrotnym ujemnym pomiędzy przysadką a gruczołami obwodowymi, tutaj - jądrami.
Przysadka mózgowa wydzielając follikulostymulinę (FSH) oddziaływuje na komórki Sertolego i pobudza jądra do wytwarzania plemników - spermatogenezy.
Natomiast inny hormon przysadkowy lutropina (LH) pobudza jądra do produkcji testosteronu w komórkach Leydiga. Duże stężenie testosteronu wpływa hamująco na przysadkę i poziom produkowanych przez nią hormonów obniża się.
Wynika z tego, że nadmiar testostronu paradoksalnie hamuje wytwarzanie plemników. Często nie zdają sobie z tego sprawy kulturyści przyjmujący sterydy anaboliczne o działaniu androgennym. Hormony te powodują wzrost masy mięśni, ale mogą powodować niepłodność poprzez wpływ hamujący na przysadkę.
Podobnie jak u kobiety nadrzędną rolę spełnia podwzgórze poprzez hormon gonadoliberynę (Gn RH), uwalniany pulsacyjnie do krążenia wrotnego przysadkowego.
Niedomoga podwzgórza lub przysadki objawia się niskim poziomem lutropiny (LH) i follikulostymuliny (FSH), a także testosteronu. Wysoki poziom hormonów przysadki, przy niskim testosteronu jest objawem zaburzenia czynności jąder.
Sposób mnemotechniczny na zapamiętanie:
Leydiga
H
F
S - permatogeneza, S-ertolego
H
Testosteron nie działa na tkanki docelowe bezpośrednio. Dzięki enzymowi aromatazie ulega przekształceniu do estradiolu (E2) lub reduktazie do dihydrotestosteronu (DHT), który jest bardzo aktywnym androgenem, silnie działającym na tkanki docelowe. Można więc powiedzieć, że testosteron jest prohormonem, a DHT hormonem.
W chorobach wątroby, u alkoholików, u mężczyzn bardzo otyłych zbyt duża aktywność aromatazy powoduje, że powstaje nadmiar hormonów żeńskich, co może być przyczyną niepłodności.
Nadmiar hormonu przysadkowego prolaktyny (PRL), podobnie, jak u kobiety powoduje zaburzenia hormonalne. Rolę podwgórzowego czynnika hamującego wydzielanie prolaktyny (PRL) odgrywa neuroprzekaźnik dopamina, a więc leki antydopaminergiczne powodują też wzrost poziomu prolaktyny.
W opracowaniu niniejszym pominięte zostały choroby związane z zaburzeniami różnicowania płci oraz przedwczesnym lub opóźnionym dojrzewaniem płciowym. Są one rozpoznawane najczęściej po urodzeniu lub w czasie pokwitania i chłopcy są otoczeni opieką lekarską znacznie wcześniej, zanim pojawią się problemy płodności.
